We hebben daarom besloten om per 1 april definitief te gaan beginnen met de verhuur van onze 3 chambres. Yvonne zet dan ook een punt achter PostNL en de automatisering (na 26 jaar!!).
Samen met Marcel wens ik iedereen de beste wensen voor 2012 en dat we iedereen mogen verwelkomen op ons prachtige domein "Trésor Etang du Cheix".
De maanden november en december waren de maanden voor Marcel om de kamers wat op te knappen en alle voorbereidingen te treffen voor komende werkzaamheden aan de kleine gîte en het chocolade atelier. De planning is nu dat de metselaar begin februari kan starten.
Yvonne heeft zich voornamelijk gericht op de verkoop van ons huis in Nederland (wat helaas nog niet is gelukt, maar "geduld is een schone zaak") en de bouw van onze officiele website voor ons domein. Hiernaast is de link opgenomen.
Als voorbereiding moesten er 6 bomen omgezaagd worden. Met hulp van de zonen van onze buurvrouw Janine, Daniel en Gerard, is dit ook uitstekend gelukt. We hebben voor volgend jaar weer wat hout om te stoken.
Verder was onze duiven, mollen en beverratten populatie ook te veel aangegroeid. Maar daar weten onze bevriende chasseurs wel raad mee.
We hebben met Kerst heerlijk duif gegeten.
Op 10 december werd in de boedistische tempel de 3 jaar retraite periode afgesloten voor de monniken. Het was jammer dat onze kamers nog niet beschikbaar waren anders waren we al volgeboekt geweest. Marcel heeft de happening bijgewoond. Het blijft bijzonder zo'n tempel middenin het Franse platteland.
De periode voor Kerst heeft Marcel het ook al druk gehad met het maken van bonbons en chocolade taarten. Als die had gewild dan had hij al veel meer kunnen verkopen, want onze buurvrouw is onze "pub".
Met Kerst en Oud&Nieuw ben ik samen met mijn broer Hans weer eens in Frankrijk geweest. Voor mij was het bijna 3 maanden geleden en dat is wel erg lang. Ondanks alle lessen Frans sta je weer als een beginneling te stamelen maar na een week kreeg ik toch weer een complimentje van Daniel dat hij geen Nederlands kan en ik toch al met hem een conversatie in Frans kon doen.
Het was een leuke week waarin wel veel opgeruimd moest worden (Marcel had de laatste keer een hele huisraad van Brenda haar moeder meegenomen). Dit moest een plekje krijgen en de 2 belangrijkste kamers moesten opnieuw op de foto.
Hans heeft het leven in Frankrijk mogen mee maken - werken dus - er is altijd iets te doen en verder heb ik kennis gemaakt met ons "in bruikleen" zijnde veulentje Canaille (frans voor schoffie/boefje). Het veulentje is van de zoon van Joël maar in de buurt van zijn moeder eet het beestje niet. Gelukkig hebben wij nog een grote wei met een leuk stalletje zodat Canaille nu een heel gelukkig bestaan heeft.
Goed nu ben ik weer terug in Nederland en uitkijkend naar de grote dag van 1 april 2012 om dan definitief naar Frankrijk te vertrekken om daar ons nieuwe leven echt te gaan starten.
