Dinsdag 30 juni - woensdag 16 september 2015

Vorige keer gemeld dat we nog wel een maandje nodig hadden om alles aan te sluiten. Nou uiteindelijk zijn het 2 maanden geworden.
Maar goed we hadden natuurlijk ook onze nieuwe aanwinst erbij "Jingles". Ze was 8 weken toen ze kwam.

 



Aangenomen als muizenjager. Nou al is ze nog zo  jong en  klein de eerste muizen zijn al gevangen (en ook opgegeten). We hebben haar nu 2 maanden maar ik denk dat ze al op een aantal van 100 zit. Super muizen jager dus.
We zouden er eigenlijk nog een tweede kat bij krijgen: zwarte Tresor van Arnold en Elly. Ondanks dat zij al 5 jaar was was ze erg bang van Jingles. Die had overal .... aan en vond die zwarte staart leuker om mee te spelen dan haar eigen grijze staart. Na 4 dagen toen we Tresor loslieten is ze hem gelijk gesmeerd. Op dit moment is ze nog steeds niet terug ook niet bij Arnold en Elly. Hopelijk komt ze of terug of heeft ze een goed ander tehuis gevonden. Wel balen.
De samenwerking met de kippen gaat wel goed: als Jingles weer een muisje heeft gevangen en per ongeluk loslaat gaat er een kip er mee vandoor. En als madammeke te dicht bij komt bij zo'n grote kip wordt er gewoon in haar staart gepikt. Maar ook daar heeft ze niks van.

In de maanden juli en augustus (je denkt er eigenlijk niet aan) was het belangrijk dat de verwarming ging draaien zodat hierna de plavuizen gelegd kunnen gaan worden.
Samen met zijn maat Jean heeft Marcel al het cuivre en apparaten gekoppeld.

Jean heeft samen met Marcel de schoorsteen geplaatst en hierna kon Marcel alle voelers installeren. Bij het aanzetten van de ketel kwam er weer een oud probleem naar boven, de ketel ging dus steeds uit. We hebben de betreffende sensor uitgezet en zowaar alles draait. Ons kleine huisje werd als eerste warm en hierna

was het de beurt aan de vloerverwarming. Alles marcheerde gelukkig wel op een paar lekkages na, maar die zijn al verholpen. Tijdens het opstoken van de vloer was de temperatuur 25 graden. Zo warm is die ruimte de afgelopen 600 jaar nog niet geweest.

Gewoon knap hoe Marcel dit zelf bedacht en uitgezocht heeft en dat het uiteindelijk ook marcheert.

Tussen alle renovatie werkzaamheden door werd het in augustus ook nog even druk in de Chocolaterie en Salon de thé. Op bepaalde dagen was het een gekkenhuis zoals vaker gebeurd vlak voor Kerst en Pasen. In augustus hadden we ook weer gezellig wat vrienden op bezoek: in het eerste weekend zoals elk jaar Wilco en Willeke en het derde weekend Irma met Samira en Azra. Samira en Azra zijn gek op de paarden (stonden gelukkig weer in onze wei) en Jingles.

Daarnaast had Daniel ons gevraagd om een repas te verzorgen voor een 15 tal mensen als dank voor de hulp op la foire de Pommes de Terres. En Marcel wil dan altijd aardig te voorschijn komen en had dan ook weer bijzondere hapjes verzonnen zoals patatijs met tomaat/aardbei ketchup en een speciaal hamburgertje met magret d'canard en foie gras.
Qua weer was augustus het een beetje net niet: of het was te warm of te nat. En dat laatste vaak in de weekeinden.
Eind augustus hadden we de epicuriens op bezoek. Hiermee hebben we de krant weer gehaald. Na afloop van de demonstratie bleven ze lekker lunchen met hun eigen meegenomen bbq in ons gezellige salon de thé huisje (buiten vonden ze het te warm!).


Augustus was dus voorbij voordat we het wisten. En voor Yvonne stond het jaarlijkse HIO maten weekend weer voor de deur. Altijd in het eerste volle weekend van september en

dit keer in Leersum. Helaas viel het weer een beetje uit de toon in vergelijking met de laatste jaren maar gelukkig hebben nog wel onze schat gevonden en lekker gefietst.

Het restaurant in Amerongen natuurlijk uitgezocht door Tineke was een geweldig succes. En samen met Tineke had Yvonne ook meegeholpen aan het diner de eerste avond met een echt Auvergnats gerecht (pounti) met Blette meegenomen uit de tuin. Tijdens de bekende scan voor de ingang van het vliegtuig werden alle flesjes weer uitgeladen maar de grote blette bladeren gingen er gewoon doorheen (daar kun je waarschijnlijk geen vliegtuig mee opblazen, na het eten van de pounti lukt dat overigens wel:!).



De rust is in september hier weer weder gekeerd (het lijkt wel of er een bom is afgegaan want je ziet hier geen hond meer op straat, hi hi alleen maar 1 klein katje). Hoewel onze gîte nog tot begin oktober vol zit.

Ons geduld wordt de laatste tijd weer erg op de proef gesteld: ten eerste met Orange voor de bestelling van een nieuwe moderne mobiel. Nadat we veel mensen door de telefoonlijn hebben getrokken hadden we alles binnen een week in huis. Wel vermoeiend.
Ten tweede met onze bestelde plavuizen: zijn vòòr augustus besteld en van de week kregen we te horen dat ze niet op voorraad waren en pas begin oktober worden geleverd. Onze carreleur gaat nu proberen via de directeur hierin verandering aan te brengen, zucht.
En ten derde onze electricien: al tig keer gebeld en gemaild. Lijkt wel van de aardbodem verdwenen.
Dus geduld. Hopelijk kunnen we voor de winter onze séjour gaan betreden.

Wordt vervolgd.

Ten slotte: ze is en blijft een schatje maar heel erg nieuwsgierig, een allemans vriend en overal .... aan.
Helaas wordt ze door onze expert comptable niet geaccepteerd als zakelijke kat. Ze verschoont ons terrein toch mooi van al die muizen!!

Zaterdag 18 april - maandag 29 juni 2015

Vorige keer was een vriendin ongerust nu was het de beurt aan een oude kookmaat van Marcel: waar blijft de blog? Dus hupsakee maar weer even in de pen klimmen. Valt niet mee want het is toch al een heel tijd mooi weer (op een enkele dag na) en nu beginnen de mussen van het dak af te vallen. Warm weer is niet zo goed voor de omzet van de chocolaterie maar je geniet er zelf wel meer van. Overigens hebben we ook weer ijs. De kleine eendjes hebben we helaas niet meer gezien, dus tant-pis.

De afgelopen maanden was het verbouwen en nog eens verbouwen, en veel apero's en etentjes.

Voor onze apero n.a.v. onze verjaardagen (eind mei) moest de salon de thé klaar zijn. Het blijft een goede macon: want zijn belofte kwam die na, de salon de thé was klaar. Ook het "natte plekje" is opgelost, kostte wel weer een extra gleufje.
Bob en Esther waren de eerste die de salon de thé in gebruik namen: kwamen gezellig langs in het Pinksterweekend. Jammer dat we op de jours de feries altijd open zijn en dat het vaak onze beste dagen zijn dus weinig tijd om bij te kletsen. Maar 's avonds hebben we heerlijk gegeten in het nieuwe huisje.

Een korte foto impressie van het begin tot het einde van de salon de thé (inclusief de nettoyage dehors):

Het andere project is nog niet klaar maar we zijn al best ver. Het grove werk is klaar: betonvloer ligt erin,

het plafond is heel mooi gerestaureerd, door de macon zijn ook alle muren gevoegd. Die laatste stap ging heel snel maar dit kwam mede doordat ze in die week gewoon om 4 uur 's ochtends al bezig waren.

Een vriendin van de gym vroeg op een gegeven moment of die bonbons voor ons waren. Bonbons? (liggen toch bij ons in de winkel). Dit is dus weer een Franse term voor een beton wagen.

De twee nieuwe deuren en het nieuwe raam is geplaatst


 Tevens heeft de macon ook de buitenboel aangekuisd en met een soort beton gravel bestrooid en aangestampt (zie foto van het salon de the huisje). Nou hopen dat die rolstoelen kunnen rollen want tegenwoordig met al die normen voor een openbaar gebouw wordt je niet goed van. Nadat de macon klaar was kon Marcel al zijn spulletjes voor de chauffage bestellen (waaronder zijn buffer vaatje van 800 liter) en kon de isolatie laag erin gespoten worden.

Het was millimeter werk maar met hulp van Daniel hebben we dat ding naar binnen gekregen. Na de isolatielaag was het de beurt aan de vloerverwarming. Het was de bedoeling dat Marcel dit samen met Jean ging doen maar helaas konden we Jean die week niet bereiken en heeft Truus geholpen. Wat een ... klus maar we kregen van de chappe man wel een kompliment: "dit had die nog nooit zo netjes gezien".

Na de vloerverwarming konden de chappe luitjes aan de gang. De vloer is nu klaar om de verwarming aan te sluiten en langzaam op te stoken. Hierna kan de carrelage man komen. Maar geduld is een schone zaak want de vloer moet zeker een maand drogen.

Die maand hebben we ook hard nodig om alles aan te sluiten en voor de afwerking van alles. Gelukkig kon Jean wel mee helpen met het plaatsen van de binnendeuren in het nieuwe toilet en de chauffage ruimte. Hierna kon Marcel de muurtjes gaan plaatsen.
Het nieuwe toilet wordt een soort kangaroo toilet: van buiten voor de klanten van binnen uit voor ons zelf. Zo voldoen we ook weer aan de norm om 2 toiletten te hebben voor de salon de thé.


Tussen al het werk hadden we gelukkig genoeg leuke etentjes en apero's, en verder moesten we ook voor de kat "tresor" van Arnold en Elly zorgen. Dat laatste is best leuk behalve als de kat niet meer in zijn huisje terugkeert. Gelukkig had Marcel aan  boer Thiery gevraagd of hij toevallig een zwarte kat had gezien. En ja hoor die zat in zijn graan silo. Marcel had dus gratis wat graantjes in zijn schoen maar de kat was weer terecht.

Trésor was gelukkig weer levend terug. Helaas hebben we in mei afscheid moeten nemen van ons lievelingskippetje "dejeuner". Ze was gewoon oud en op. Maar ja deed wel een beetje pijn want het was altijd zo schattig als het gras weer te lang was en zij met die korte pootjes door dat natte lange gras zag hobbelen.

Dejeuner is helaas niet meer, maar binnenkort (donderdag) hebben we een nieuwe aanwinst: madame Jingles. Tsja wij zijn ook benieuwd wat dat weer gaat brengen. Hopelijk doet ze haar naam eer aan en vangt ze veel muizen. Voor de filmliefhebbers: even denken aan de film "Green mile" met Tom Hanks en die hele grote neger.



Zo we zijn weer even bij. Eens kijken of in juli de chocolade omzet weer wat gaat aanzetten want na een goede mei maand was juni een beetje kommer en kwel. Maar goed het is ook al een tijdje te warm voor chocolade. Er liggen nu dan ook esquimaux faits maison in de winkel.
Door het goede weer blijft het humeur goed maar het wordt de komende week wel erg heet. Sinds ik hier zit heb ik nog nooit zo'n mooi voorjaar gehad. Tot de volgende keer maar weer.

Vrijdag 6 februari - vrijdag 17 april 2015

Van de week werd ik gebeld door een vriendin die zich toch wel erg ongerust maakte "hoe het daar gaat in Frankrijk". De blog was namelijk al weer een tijdje niet bijgewerkt.
De lieve facebook vrienden worden regelmatig op de hoogte gehouden van de vorderingen van de renovatie werkzaamheden, maar gelukkig zijn er ook lieve vriendinnen zonder facebook. Dan hangen we weer ouderwets een uur aan de telefoon.

Deze periode stond in het teken van de start van de renovatie werkzaamheden en Pasen 2015.

Voor de  drukte waren we nog uitgenodigd door de boeddhistische tempel voor de lunch ter gelegenheid van het Chinese Nieuwjaar (19 februari). Het was die dag prachtig weer dus veel volk op de been. De samenwerking met de tempel loopt erg goed. Zij maken veel reclame voor ons en vinden het gewoon erg leuk met een aktiviteit "chocolaterie & salon de thé" op 10 minuten loopafstand.
Wij zijn er erg blij mee want naast de bezoekers van de tempel trekt het ook veel toeristen.

De renovatie bestaat uit 2 projecten. Ten eerste ombouwen van het oude varkenshok tot een salon de thé (ruimte voor meer tafels interieur) en ten tweede het verbouwen van de huidige resto/kantoor (rez de chaussée dans le chateau) naar 1 ruimte "onze toekomstige séjour".


Vrijdag 6 maart was het dan eindelijk zover: macon Chomette stond voor de deur met zijn telescopie.

Aan het eind van de dag was dus het hele dak van het varkenshok er al af en verder waren alle openingen ook al uitgehakt.

 Er blijft dan weinig over van zo'n huisje.

Ik had alle werklui de opdracht gegeven dat het kleine huisje de hoogste prioriteit had (mijn verjaardagscadeau) en met elke dag een chocolaatje erin gaan ze als een speer.




Marcel heeft samen met Jean het dak geplaatst. En door het mooie weer en alle voorhande zijnde attributen van de macon ging dat ook sneller dan gepland..

Helaas hadden we 2 dagen een kink in de kabel. Na tempteraturen van rond de 20 C kwam er in eens weer sneeuw naar beneden (c'est l'Auvergne).

Tsja en het dak was nog niet af: dus Marcel als sneeuwschuiver het dak op.





M.u.v. die ene dag hadden we verder erg geluk met het weer. Dinsdag 31 maart lag het dak er op en was de vloer al gestort.

Woensdag 1 april was dus de "sabler" dag voor het schoonspuiten van alle muren zodat de dag erop de deuren en ramen geplaatst konden worden. Daarna was het weer de beurt aan de macon om te voegen.

Kort samengevat: de verbouwing van het huisje ging in een razend tempo (je bent dat niet gewend in Frankrijk) en 8 april was het belangrijkste werk uitgevoerd.

Nu komt natuurlijk nog de afwerking, maar er moeten eerst nog wat voorbereidende werkzaamheden voor project 2 gebeuren: leggen van de leidingen voordat daar het beton erin gaat.

Het tweede project is de renovatie van de rez de chaussée van het chateau. Kort samengevat "een uitdaging".
We hebben al wat plannetjes moeten om gooien anders had de heleboel weer open gemoeten. Achteraf zijn we blij dat we dit toch tegelijkertijd hebben opgestart. Hierdoor kan de macon zijn werk verdelen en blijft met al zijn apparaten op ons terrein. Het is belangrijk om al die lui aan het lijntje te houden dan vordert alles ten minste snel.

De grootste uitdaging voor de macon  wordt het herstellen van het plafond van ons kantoor (was bedekt met de bekende placo-platre) en voor ons het verhuizen van de verwarmingsketel uit de keuken naar de bijruimte aan de andere kant van het huis en de aanleg van de vloerverwarming. Voor deze actie is de houten vloer in de ongerenoveerde kamer vervangen door een betonvloer. Natuurlijk moet ook alles aangesloten blijven op ons kleine huisje. Marcel mocht daarom ook even aan de slag als macon. Een paar foto's van al het werk:

Tot op heden loopt alles toch voorspoedig maar kunnen we niet alles realiseren zoals we zouden willen.
Onze voorgangers hebben her en der toch behoorlijk lopen prutsen met de afvoerleidingen en de electriciteit.
Heel toevallig zijn de vorige bewoners begin maart langs geweest. De gîte en de chocolaterie vonden ze prachtig. Maar Marcel had net met grof geweld alle placo-platre eruit gewerkt die zij met veel bloed zweet en tranen erin hadden gezet (hi hi hi).

We willen zoveel mogelijk de oude muren à pierre weer herstellen. Het resultaat is nu al mooi en wordt nog mooier als alles  gesableerd en weer gevoegd is.





Tussen alle verbouwingen hadden we natuurlijk ook nog onze chocolaterie. En

gelukkig viel Pasen vroeg (5 april) dus konden we hiervoor ook nog aan de bak.
Anderhalve week voor Pasen waren we elke dag open en ondanks dat Pasen zeker niet met vorige jaar was te vergelijken (viel toen laat en in een vakantie) mogen we toch content zijn met de gedraaide omzet en was het op bepaalde dagen weer een gekkenhuis.

Onze cockie was natuurlijk erg nieuwsgierig wat die twee de hele tijd in dat hok aan het doen waren. Ik weet niet of het nieuwsgierigheid was of gulzigheid, want die kippen weten zeer goed dat door de chocolatier zo nu en dan een nootje naar buiten wordt gegooid.


Ten slotte hebben we natuurlijk nog een aktiviteit: de gîte verhuur (de kamers zijn even afgesloten want er ontbreekt wat water). Stiekem begint de gîte al aardig vol te lopen. Voor diegene die nu al nieuwsgierig zijn naar alle veranderingen: we hebben nog wat plek in juni en daarna moet je uitwijken tot na half september.

Ondanks alle herrie en stof van de verbouwing zit madame Canard gewoon lekker haar eitjes uit te broeden. De volgende keer hebben we hopelijk kleine eendjes en nieuwe vorderingen van alle werken te melden (vandaag hebben we moeder eend gezien met 8 kleine donsjes er achter aan, hopelijk kan ik een keer een mooie foto maken).