Zaterdag 13 augustus ben ik weer aangekomen met de trein. Na 4 weken waren we weer bij elkaar in Frankrijk.
Marcel had zich gelukkig eindelijk kunnen verlossen van de eenden. Een paar keer per dag waren ze ons kippenhok aan het terroriseren (kippenvoer aan het eten).
Maar gelukkig kreeg Marcel ze opgesloten in het kippenhok en in de kattenmandjes zijn ze in een 5 kilometer verderop Etang weer vrijgelaten. Pff zijn we ook weer vanaf.
en leven er oesterzwammen in onze grange.
De moestuin is nu echt een feest. Elke dag eten we sla, paprika, tomaat, courgette en pompoen uit eigen tuin.
De courgette is echt geweldig en kunnen we bijna niet wegkrijgen, zoveel. Bijna elke bloem geeft een courgette en ze blijven bloeien. Ik denk dat we zeker al tien kilo hebben. Maar goed "ratatouille" is een feest om te eten.
En dan onze lieve klein potironnetjes. Nou klein??? Die dingen wegen volgens ons 10 kilo. Zo'n exemplaar is ook als cadeautje naar de overkant gegaan. We waren namelijk uitgenodigd door de buurvrouw voor het dejeuner om "pieds de cochon" te komen eten. Een Auvergnatse "lekkernij". Jammer dat we de restjes vergeten waren mee te nemen want anders hadden we dit heerlijke gerecht ook aan onze kookvrienden kunnen voorschotelen.
Sowieso ging deze eerste week weer heel snel om. Nog wel een motortochtje gedaan in de buurt.
O.a. de Roche d'Agoux gezien.
Een graniet formatie waar vandaan je een prachtig uitzicht had over de gehele omgeving.
Verder zijn we langs geweest bij Arnold en Elly (Belgisch/Nederlands buurtjes in Muraton) om het werk van Chomette te kunnen bewonderen. Deze metselaar is ook bij hun aan de gang en levert puik werk af. Zij hebben ook een jaar op hem moeten wachten maar vonden dit zeker de moeite waard. Onze bouwplannen zijn overigens aan het veranderen. We moeten goed nadenken wat we als eerste gaan doen en wat we dan ook helemaal kunnen afmaken. Het chocolade atelier gaat door maar de 2 grote gites in de grange zijn even op de lange baan geschoven.
We willen ons eerst gaan richten op het kleine huisje achter op ons land. Deze toekomstige gite ligt eigenlijk erg leuk en helemaal apart van de rest. Mensen kunnen daar dus een mooi privé optrekje krijgen.
Arnold en Elly zijn vrijdagavond ook nog komen eten. Hebben we alle plannen en ervaringen uit kunnen wisselen.
We hebben een hoop gezien en als wij reisleider zijn "dan zullen ze lopen ook":
- tot slot gingen ze zelf nog een wandelingtje doen naar de Boedistische tempel die bij ons op de heuvel ligt - ze konden er geen genoeg van krijgen.
De vijf dagen waren bijzonder geslaagd en het eten was elke dag een hoogte punt. Zelfs Mercredi want toen werd Marcel uit de keuken gejaagd. Maar ja Marcel's tarte tatin zullen we nooit meer vergeten (na de eerste keer ging gewoon het licht uit en bij de tweede keer was het echt smullen).
Vandaag was het dus weer een beetje bijkomen en konden we weer gaan nadenken over onze bouwplannen want we werden verrast door een bezoek Luc en Chomette voor de opmaak van de devis voor de petit gite.
