Maandag 4 mei - maandag 16 juni 2014

Maand mei was een spannende maand, want de gîte zou opengaan. En

natuurlijk hadden we nog de laatste "k" klussen af te werken. Maar het is gelukt. Zaterdag 24 mei hadden we de officiele opening met onze Franse copains: de gebruikelijke apero ook voor onze verjaardagen. Het was erg gezellig en nos amis hadden geen woorden voor de gîte: in 1 woord geweldig. Het prachtige bed dat wij van Brenda haar moeder hadden "gekregen" vonden ze nog het allermooiste.

Ze gingen even rekenen: maar volgens Franse begrippen moeten er zeker 4-6 personen in passen.

Het leuke van zo'n apero is dat dit zo gewaardeerd wordt door de Fransen. Een couple wilde eigenlijk 1 juni een apero geven maar omdat wij niet konden werd dit gewoon een week verzet voor ons. Toch wel erg leuk.

Vanaf de eerste dag dat we de gîte beschikbaar hadden gesteld voor de verhuur (Hemelvaartsdag 29 mei) was deze ook direct verhuurd. En onze eerste gasten (2 motorrijders uit Belgie) waren laaiend enthousiast: http://www.chambresdhoteswijzer.nl/gite-biollet/tresor-etang-du-cheix/.
Op dit moment is de gîte verhuurd aan waarschijnlijk de oudste bewoonster ooit: 93 jaar. De moeder van 1 van de tempel bewoners. Ze komt al jaren 2 weken naar Biollet, maar kan geen trappen meer lopen en dan is onze gîte natuurlijk ideaal met een sejour, chambre, salle de bain et toilet op de rez de chaussee.

Een fotorapportage:

de prachtige ligging

de keuken, slaapkamer 1 (met dat prachtige bed) en de zithoek.
In slaapkamer 2 staan nu 4 bedden. De gîte is beschikbaar voor max 6 personen. Om de twee extra bedden daar te krijgen was weer een hele volksverhuizing: wij slapen zelf weer in ons oorspronkelijk bed uit Nederland, ons Frans bed is naar kamer carmélites van de chambres d'hotes gegaan (het was namelijk een gekoppeld bed en we wilden losse bedden in de gîte). De bedden uit kamer Carmélites zijn naar de gîte gegaan. Op het allerlaatste moment hadden we nog een mooie eettafel, klerenkast en keukenkast tweedehands op de kop getikt en toens was de gîte kompleet.
"Complet" zijn we in al behoorlijk: vanaf het begin van de verhuur tot 23 augustus is de gîte al bezet. Toch wel mooi voor een eerste jaar (meer dan 11 weken).

In het hemelvaart weekend kregen we nog heel leuk onverwachtsbezoek van Brenda en Peter. Ze vonden gewoon leuk om het weekeindje Parijs uit te breiden met een bezoek aan Biollet (even een ommetje van 700 km). Ze wilden echt onverwachts op de stoep staan maar omdat al 2 kamers bezet waren dat weekend en Yvonne dan de derde dicht gooit belde Bren toch maar even van te voren op: of het wel paste. Zo kon Bren even met eigen ogen alle mooie spullen van haar moeder in de gîte zien staan. Jammer voor Yvonne dat die zaterdag net voor de Fransen weer het chocolade fluitje was afgegaan  dus overdag weinig tijd voor Bren en Peet: elke keer stond er weer een klant voor de deur.

De maand mei was ook weer de maand voor les animaux: les vaches et "Bep en Toos" of te wel Judith et Caneille zorgen er weer voor dat onze weitjes  worden gekortwiekt.


Maar dat die paarden in die wei stonden vonden de kippetjes maar niets. Die hadden namelijk die wei en het huisje al als tweede onderkomen geconfisceerd: staan er in eens twee grote beesten en Caneille was niet gediend van de kippetjes. Al steigerend ging ze de kippetjes te lijf. Maar na een aantal weken zijn ze aan elkaar gewend. Stefan meldde ons dat de paarden een keer uit hun huisje kwamen en er daarna ook nog een aantal kippen er uit volgden. 
Onder andere "Cockie" en dat blijft een mooi geval. Klimt overal op om te gaan schreeuwen.




 Naast de apero's worden we ook voor andere gelegenheden meegevraagd: een wandeling in de avond. Dat was best wel pittig maar erg leuk. Hier is het nog licht maar we eindigden in het donker met zaklampen.

De laatste apero bij Annie en Dany was overigens wel een geweldig hoogte punt: we werden afgehaald door een tractor met remorque waar tout le monde op zat. Het was een echte apero van Annie en Dany " veel eten en drinken" en om 00:30 rolden we weer in de remorque met z'n allen naar huis.

Gelukkig hadden wij een goede chauffeur in de naam van Jean-Paul, dat konden ze de  dag erna in Waardenburg niet zeggen.






De gym werd dit seizoen voor Yvonne afgesloten met een etentje: hier een gebruikelijke afsluiting van het gym seizoen: kunnen we er in september weer tegenaan (mag ook wel want het eten hier is nooit weinig). Marcel had nog een etentje met chasseurs: rond twaalf uur op het fietsje heen om pas weer half zes terug te zijn: het was weer een hele zit.


Een lang verhaal weer en door de hitte hier wat later dan normaal maar jullie zijn weer bij met de verhalen uit Biollet, Le Cheix: